Pompoenen heeft De Tuinen van Weldadigheid al jaren, maar tot twee jaar geleden alleen een veld voor de verse verkoop op bijvoorbeeld markten, bij de streekboer en op onze straatkraam. Sinds vorig jaar verkopen we ook zaden. Wij telen pompoenen op afstand van elkaar, hoe eenzaam dat ook klinkt, zodat ze niet kruisen en zaadecht zijn. Meer daarover, en over de vier soorten die we vorig jaar voor het eerst verkochten, lees je in dit artikel van vorig jaar.
Dit jaar hadden we wéer drie nieuwe pompoenen op de tuin, de één nog bijzonderderder dan de ander. We hadden er al vier waarvan we vorig jaar voor het eerst de zaden verkochten: de decoratieve Buttercup, de mooie matte Futsu black, de feloranje Hokkaido en de lieve Jack be Little. Nu hebben we ook:
Mooi van lelijkheid Galeux d’Eysines
Een oud Frans pompoenras, in 1885 al beschreven. Pindapompoen klinkt wat minder charmant, maar is niet raar: de vruchten zijn oranje-roze van kleur en krijgen tijdens de afrijping steeds meer ‘pinda’s’. Deze vergroeiingen op de schil ontstaan door verschil in dag- en nachttemperatuur. Ze zien er zeer spectaculair uit. Naast de decoratieve waarde is deze pompoen ook zeer goed te eten. De smaak is erg vol en heerlijk zoet. Bijzonder, biologisch, smakelijk en wel 10-15 kilo per stuk! Te koop op de kraam voor € 15,- per stuk en de zaden zijn te koop in de webwinkel.
Naaktzadige Eso
Deze pompoen is afkomstig uit Tsjechië. Deze pompoen is naaktzadig: de zaden zijn zonder te pellen geschikt voor consumptie, lekker praktisch. Het vruchtvlees is neutraal van smaak, dun en lichtgeel, de korst taai en dun. De pompoenen zijn donkergroen met lichtgele vlekken en wegen tot 9 kilo. Je kunt de pompoen maximaal anderhalve maand bewaren maar het beste is om direct na de oogst de zaden er uit te halen en te drogen. De zaden zijn te koop in de webwinkel.
Historische Lakota
Deze Cucurbita maxima ‘Lakota’ is zowel mooi als lekker en lang houdbaar, dus je kunt ‘m eerst tentoonstellen totdat je niet meer kunt wachten om ‘m op te eten. Deze pompoen is vernoemd naar een inheems Amerikaans volk, de Lakota. Er wordt gezegd dat zij deze pompoen al honderden jaren verbouwen. Het is iets ingewikkelder, maar niet minder historisch. De originele zaden van een toen nog langwerpige pompoen zijn rond 1820 verkregen van een onbekend volk in de Missouri vallei. De zaden werden gepland naast een Hubbard pompoen en zo ontstond er een peervormige pompoen met wél de originele kleuren. Na generaties van verbetering werd de huidige variant geformaliseerd en Lakota genoemd naar één van de inheemse volken die in het gebied woonden van de originele zaden. De pompoen is diep oranjerood met groene details. Het vruchtvlees is zoet en noterig van smaak en de zaden zijn ook lekker. De pompoen is gemiddeld 3-5 kilo. Ook hiervan gaan we zaden verkopen, maar op het moment van schrijven van dit artikel zijn die nog aan het drogen.